Weekend

En toen was het weekend......

Zaterdag
We gaan vandaag een dagje naar het westen, dat is wel ongeveer anderhalf uur rijden, maar daar zijn wel allemaal erg mooie strandjes. Eerst grote knip, een strand waar veel locals komen omdat je hier geen entree hoeft te betalen. Als we daar aankomen, ontdekken we dat we de koelbox zijn vergeten, voor ons opzich geen probleem maar voor Fien wel. Glutenvrij is in de winkels wel te krijgen maar niet bij de restaurantjes etc. Gelukkig hebben we wel crackers en wat pasta voor haar. Het is leuk om te kijken op het strand, hele families met tafels enorme koeboxen vol met eten en drinken, die s ochtends om 7 uur aankomen en tot een uur of 18.00 blijven. Het is vermakelijk om te zien.
Na twee uurtjes gaan we naar kleine knip. Daar zitten we naast ook weer wat locals. Een van de dames komt naar ons toe, zij heeft altijd gewerkt met kinderen met syndroom van down. Er is ook een man bij, Roger, hij neemt Pascal en Luuk mee snorkelen, hij heeft visnetten uitgezet. Ze mogen een vis vasthouden. Erg leuk. Al met al weer een leuke dag.

Zondag
We houden een relaxdag, we kunnen eindelijk gebruik maken van het zwembad. Heerlijk luieren bij het zwembad wat tegenover ons huisje ligt. We doen ook nog even boodschappen, de kids willen pannekoeken eten, het eten is hier niet goedkoop en glutenvrij al helemaal niet. Een pak pannekoekenmix kost 10 naf, 5 euro. Daarentegen is tanken hier weer leuk, 1,39, dus 70 cent per liter.
S avonds gezellig nog even borrelen bij Zanzibar.

Maandag
Voor ons nog even een extra vrijde dag
We wilden eigenlijk richting klein curacao, maar durven het toch niet aan. Je gaat dat met een catamaran, het is anderhalf uur varen, maar tegen wind op de heenweg wordt zo goed als iedereen zeeziek. Voor Fien zou dat met haar diabetes wel lastig zijn, ze is dan gelijk ontregeld. En het is ook nog best prijzig.
Ook ben je niet zo maar terug en er zijn daar geen faciliteiten.

Eerst even bij het zwembad en dan thuis warm eten zodat we straks op een strandje een broodje kunnen eten. we willen toch wel erg graag schildpadden zien en dan moet je toch wel richting het westen. We gaan naar cas Abou een heel mooi strand. Pascal gaat bij de duimschroeven even vragen waar we toch die schildpadden kunnen spotten. Hij geeft aan bij westpunt. We gaan om 16.00 uur die kant op, helaas blijkt dit ook alweer wat te laat te zijn. De mannen komen teleurgesteld terug. Ik ga dan toch ook nog maar even. En al vrij snel zie ik 'sammy'. Ik ben door het dolle, roep de jongens, en volg de schildpad tot hun erbij zijn. Wat een geweldige ervaring! We eren ons broodje bij zonsondergang en genieten na van een heerlijk weekend. Foto's volgen later.